Kort geleden was het Malbec World Day. Een hele week lang nog wel. Alsof dat mij wat uitmaakt.
“Any time is a good time voor een dik glas Malbec” dacht ik bij het lezen van dit berichtje en moest aan een oud-vriendin denken.
Zij zat in het kappersvak behoorde tot ‘het Brabants mantelpakjes collectief’ zoals Brand deze groep vrouwen noemt. Niet dat dames van beneden de rivieren alleen maar mantelpakjes dragen maar het is die nette sportief-klassieke look die je daar toch wat vaker ziet dan in, laten we zeggen, Noordoost-Friesland.
De leden van dit collectief zijn makkelijk te herkennen. Ze hebben hun make up altijd perfect in orde en dragen voor iedere gelegenheid precies de juiste, kreukvrije outfit. Bijvoorbeeld een fris Bretons streepje op een witte chino tijdens een dagje zeilen en een fleurige maxi-dress met kek jeans jasje tijdens een tuinfeest. Natuurlijk bezitten ze zwarte gelakte loafers, ruiken ze naar dure zwoele parfums en is het nooit een rommeltje in hun wasstraatschone auto’s. De kroon op hun ‘staat van verzorging’ is het pittig korte, roodbruine kapsel waarvan iedere haar op nummer ligt. Coupe proof tot windkracht 7. Heb je er inmiddels een beeld erbij?
Anyway, die oud-vriendin van mij dus, met nooit een koffievlek op haar blouse of een gat in haar sok, die dronk graag Malbec. Daarom moest ik aan haar denken toen ik het artikeltje las. Ik vroeg me af of ze inmiddels weet hoe ziekelijk lelijk paarse tanden afsteken bij Chanelrode lippenstift. En dat Malbec daar vaak de oorzaak van is.
Ik zal het nooit weten. We hebben lang geleden al een andere afslag in het leven genomen.
Mijn fles Malbec van Albert Heijn (€ 9,95) gaat er aan geloven vanavond. Dat is een dikke combinatie met zelf gemaakte Argentijnse empanada’s met beef. Dan maar een blauw gebit. Ik zal de lichten dimmen een kaarsje aansteken. Misschien helpt dat.
Wijntip: Malbec dus
De krachtpatser Malbec komt van origine uit de Cahors, Frankrijk en wordt daar ook wel Côt genoemd. De druif gaf in het verleden meestal ruige wijnen met harde tannines welke vaak beter eerst een halve generatie ‘vergeten’ konden worden in je wijnkelder, om pas daarna wat beschaafder van smaak te zijn geworden. De grote hoeveelheid kleurstoffen in de schil zorgt niet alleen voor een bijna zwarte wijn maar ook voor gruwelijk lelijke blauwpaarse tanden. Dit staat trouwens de populariteit van zijn Argentijnse broeder niet in de weg. Malbec wijnen uit Argentinië zijn zo geliefd omdat ze een stuk makkelijker te drinken zijn. Met veel rood en zwart fruit en beter verteerbare tannines.
Verwarm de olijfolie in een pan en fruit hierin de knoflook en de ui zacht aan. Doe het gehakt erbij en bak rul. Doe de tomatenpuree erbij en laat heel voorzichtig nog even bakken. Voeg vervolgens de suiker, paprika, komijn, paprika poeder en de oregano toe. Roer goed door en breng op smaak met peper en zout. Als het te droog wordt kan er wat bouillon bij. Laat nog even 10 - 15 minuutjes pruttelen. Laat het gehaktmengsel wat afkoelen en ontdooi ondertussen het bladerdeeg. Verdeel het gehakt over de vierkantjes deeg en vouw deze tot een driehoek dicht*. Je kunt de 'plakranden' van te voren wat insmeren met geklutst ei. Zorg dat de deegflapjes goed dicht zitten. Het is belangrijk is om niet te veel vulling in ieder flapje te willen doen. Bestrijk de flapjes aan de bovenkant met geklutste eidooier en prik er met bv een cocktailprikker een paar gaatjes in zodat de hete lucht kan ontsnappen wanneer ze gebakken worden. Leg de flapjes op een bakplaat en bak ze 25 minuten in een oven van 180 graden. *Je kunt er allerlei vormpjes van maken. De traditionele empanada's zien er uit als halve maantjes.Argentijnse empanada's met beef
Ingredients
Instructions
No Comments