Zoon Kai heeft samen met een partner zijn eigen bistro. Brand en ik zijn zo trots als wat want er is natuurlijk géén één restaurant in de hele omtrek waar je zo lekker, gezellig en bijzonder kunt eten(!) Echt waar.
Menig culi blogger, vlogger en andere lekkerbekken die via de social media ‘invloed uitoefenen’ for a living, wisten de bistro al te vinden en te waarderen. En ik wil graag (meestal ongevraagd) helpen om dat zo te houden.
Zo bestook ik Kai regelmatig met goed bedoelde trendy suggesties voor zijn menukaart. Ik vind mijn handgedraaide Biang Biang noodles in Xi’an style, mijn duurzame nose-to-tail recept met bloedworst en mijn nieuwste Jelly Fish salade allemaal zeer geschikt voor zijn hippe gasten. Ongehinderd door enige vorm van restaurantrealiteit (kosten, verkrijgbaarheid en/of bewerkelijkheid) bombardeer ik Kai zijn WhatsApp met mijn digitale recepten. Wanneer ik op de (zijn) zaak ben, druk ik soms op slinkse wijze zijn chef klem tussen de sous-vide en salamander om hem, op enigszins chanteuse wijze, enthousiast te maken voor mijn kookavonturen van de afgelopen week. Zo adviseerde ik hem laatst nog dringend om eens zelf Georgische chatsjaoeri broodjes te bakken (helemaal van nu) en om Mexicaanse elote op de borrelkaart te zetten (zelfs Sergio Herman is gek op deze keuken) en vooral ook om een Japanse robatayaki grill aan te schaffen. Dan konden we samen een zak speciale Binchotan houtskool van bijna € 400,- delen en leuk experimenteren met het grillen op stokjes. Ik verzekerde Sjefke nog dat hij hier echt voor open moest staan want anders, zo voorspelde ik, zou onze bistrokaart langzaam wegzakken in het grote grijze moeras van de hedendaagse horecamiddelmatigheid.
Gelukkig blijkt niets minder waar, trekt Kai zich niet veel aan van mijn trendwatch analyses en blijkt hij uitstekend in staat om de bistro structureel, op een zeer aantrekkelijk en eigentijds niveau te runnen. Nu Brand mij dit duidelijk heeft gemaakt en ik me realiseer dat ik pas advies moet geven als er naar gevraagd wordt, zal ik dit recept niet meer naar Kai sturen. Jammer, want het is heel geschikt voor zijn lunchkaart. En ik voorspel dat de Creoolse keuken heel populair wordt binnenkort!
Wijntip: rosé
We zijn gek op knisperend frisse rosé uit de Provence. Niet alleen vanwege de prachtige lichte kleur maar vooral omdat het een zonnige terraswijn is en de perfecte combinatie met allerlei schaal- en schelpdieren. De Creoolse rivierkreeftjes hebben ook een zachte, roze kleur en de smaak is wat pittig. Beide zijn zomers licht maar prettig aanwezig.
Borrelhapje
Wil je er een borrelhapje van maken in plaats van een hele lunch? Maak dan alleen het smeersel met de mayonaise, de zure room, de specerijen en de geraspte Cheddar. Doe dit op een toastje of een stukje stokbrood en leg de rivierkreeftjes er op. Garneer eventueel met een ringetje lente-ui.
De Creoolse kruidenmix kun je makkelijk zelf mengen met de inhoud van de kruidenkast. Het mikt natuurlijk ook niet zo nauw en maak lekker veel want het is makkelijk te bewaren voor andere gerechten met garnalen, kip of worst. Je kunt het brood roosteren maar als het vers is hoeft dat niet. Roer de mayonaise, zure room, de creoolse kruidenmix en 3 el geraspte cheddar door elkaar. Besmeer de boterhammen ruim met het mayonaise mengsel. Verdeel er wat sla en de rivierkreeftjes over. Garneer dan met de witte puntpaprika en de bleekselderijblaadjes. Strooi de fijngehakte spekblokjes erover en let op dat dit niet te veel is. Het spek kan al snel te overheersend in smaak zijn terwijl je alleen wilt dat het een extraatje geeft. Rasp er tenslotte nog wat cheddar over en serveer. Je kunt ook gamba's gebruiken in plaats van rivierkreeftjes. Koop dan grote, rauwe gamba's in de schil. Pel ze en bestrooi ze met wat van de Creoolse kruidenmix. Bak kort in een pan met wat olie en laat ze daarna afkoelen. Gebruik de gamba's op dezelfde wijze als de rivierkreeftjes.Broodje Creoolse rivierkreeftjes
(No Ratings Yet)
Laden...Ingredients
Instructions
Notes
No Comments